Opis
O ile dziś dość często podejmuje się problematykę kontaktów międzykulturowych w kontekście zjawiska globalizacji i jego konsekwencji dla tożsamości jednostek, o tyle na kartach niniejszej pozycji chciałbym uchwycić zjawiska z tej sfery in statu nascendi, a więc zwrócić uwagę na tę epokę, gdy kontakty międzykulturowe – i to w skali międzykontynentalnej – były czymś relatywnie nowym, dla czego trudno było odnaleźć precedensy z przeszłości, do których odwołanie się byłoby w pełni zasadne. Głównym problemem ma być przedstawienie – na podstawie przede wszystkim tekstów źródłowych –tego, jak przebiegały i jakie formy przybierały pierwsze w istocie kontakty o charakterze międzykulturowym na obszarze Pacyfiku, gdzie jedną stroną pozostawali Hiszpanie, a drugą ci mieszkańcy obszarów aż trzech kontynentów położonych wokół tego oceanu, do których docierała hiszpańska ekspansja zamorska. Akcent pada zatem na kształt relacji wzajemnych, a nie na zdawanie sprawy z osobliwości, jakie zauważano (…). Zawarte w niniejszej pozycji analizy i rozważania, w opinii piszącego te słowa, są też pewną kontynuacją wcześniej podejmowanej przezeń problematyki, choć tym razem świadomie ograniczoną do wybranych wątków i obszaru pozostającego wewnątrz sygnalizowanych powyżej ram przestrzenno-czasowych.
(ze Wstępu)
W tym dziele Autor stara się przybliżyć czytelnikowi kwestie ekspansji Hiszpanii w XVI wieku na terenach okalających Ocean Spokojny (…). Otrzymaliśmy zatem studium o charakterze faktograficznym, odnoszącym się do wydarzeń XVI-wiecznych, rozszerzających obszary świata penetrowane przez europejskiego człowieka, oraz studium relacji międzykulturowych pokazujące, jak ten człowiek wchodził w kontakty z mieszkańcami odkrywanych obszarów. Potoczysty język prowadzonej narracji uatrakcyjnia lekturę i tak niezmiernie bogatego w treści opracowania.
Niewątpliwym walorem pracy jest baza źródłowa, która stała się podstawą dokonywanych analiz. (…) podstawowym odniesieniem Autora rozprawy są teksty bezpośrednich uczestników wypraw hiszpańskich tudzież pisarzy im współczesnych. Zatem pozbawione są współczesnych interpretacyjnych naleciałości, skrzywień ideologicznych, poprawności politycznej oraz zniekształceń wynikających z innych przyczyn.(z recenzji prof. Mariusza Zemło)
