Opis
Fragment recenzji wydawniczej:
(…) książka Magdaleny Wędzińskiej jest dziełem naukowym o wysokich walorach poznawczych, społecznych i praktycznych, którego treści mogą być źródłem inspiracji zarówno teoretycznych, badawczych, jak i metodycznych. Można i należy ją polecać specjalistom i naukowcom zajmującym się problematyką rodziny dotkniętej niepełnosprawnością, ale także studentom pedagogiki specjalnej oraz wszystkim tym, dla których dobrostan indywidualny i społeczny ma wartość fundamentalną.
Beata Maria Nowa
Doświadczenie rodzicielstwa dziecka niepełnosprawnego, szczególnie z mózgowym porażeniem dziecięcym, sprawia, że rodzic znajduje się w sytuacji trudnej. Trudność rodzicielstwa wynika m.in. z ogromnego stresu, który towarzyszy opiece i wychowaniu dziecka niepełnosprawnego, z przewartościowaniem wyobrażeń dotyczących roli rodzica, wartości preferowanych w życiu, z poradzeniem sobie z trudami opieki, postawami społecznymi i wieloma innymi aspektami bycia rodzicem dziecka niepełnosprawnego. Swoimi badaniami chciałam wnieść wkład w poszerzanie wiedzy o specyfice sytuacji życiowej rodziców dzieci niepełnosprawnych, szczególnie tych, których dzieci mają mózgowe porażenie dziecięce. Jako obszar do eksploracji wybrałam jakość życia rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz jej związek z empatią.
Głównym celem mojej pracy było poznanie związków pomiędzy empatią a jakością życia rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Zakładałam, że poszczególne wymiary empatii, tj. empatyczna troska, osobista przykrość oraz przyjmowanie perspektyw, są związane z tym, czy rodzice dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym są usatysfakcjonowani ze swojego życia, czy są zmęczeni życiem codziennym oraz jaki nastrój u nich dominuje (pozytywny vs. negatywny) (…)
Książka prezentuje rezultaty badań dedykowanych eksploracji zagadnienia jakości życia rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz jej związku z empatią. Rezultaty badań wskazują, że rodzice dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym mierzą się z wieloma trudnościami związanymi ze specyfiką roli, jaką pełnią – rodziców dziecka z niepełnosprawnością. Ich rodzicielstwo jest wyzwaniem nie tylko w aspekcie czynności opiekuńczo wychowawczych wobec dziecka, ale także w aspekcie dobrostanu psychicznego.
Rezultaty badań wskazują na rolę, którą empatią – rozumiana jako empatyczna troska, osobista przykrość oraz przyjmowanie perspektywy – odgrywa w kształtowaniu jakości życia rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Owa jakość życia będzie analizowana w takich wymiarach, jak satysfakcja z życia, nastrój oraz zmęczenie życiem codziennym. Jakość życia rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym scharakteryzowana zostanie także w odniesieniu do uwarunkowań socjodemograficznych oraz specyfiki funkcjonowania dziecka (postać mózgowego porażenia dziecięcego oraz współwystępowanie niepełnosprawności intelektualnej).
(ze Wstępu)
