Opis
[…] Praca Macieja Chlewickiego jest wyjątkową rozprawą metaepistemologiczną […] Nie było dotąd w Polsce nigdy pracy o takim charakterze. […] Chlewicki nie tylko wypełnia lukę w zakresie najogólniejszej refleksji metafilozoficznej nad teorią poznania, ale wskazuje również kierunek, w którym powinna być w ogóle rozwijana epistemologia. Za wzór tego, jak teoria poznania powinna być uprawiana, stawia Autor koncepcję epistemologii w Szkole Lwowsko-Warszawskiej – epistemologii «czystej», «klasycznej», epistemologii jako podstawowej, autonomicznej nauki filozoficznej skoncentrowanej na odpowiedzi kolejno na trzy zasadnicze pytania: (1) «Czym jest prawda?», (2) «Jak poznać prawdę?», (3) «Czy w ogóle można poznać prawdę?». […] Na kartach pięciu rozdziałów Autor dokonuje rzetelnej i wiernej rekonstrukcji poglądów przedstawicieli Szkoły Lwowsko-Warszawskiej na istotę prawdy i poznania. Ukazuje w sposób adekwatny etapy kształtowania się klasycznej epistemologii SLW – od etapu początkowego zmieszania z innymi dyscyplinami do etapu dyscypliny samodzielnej o określonym przedmiocie i zadaniach, od jej etapu spsychologizowanego u Twardowskiego po etap całkowicie odpsychologizowany w ujęciach Łukasiewicza i Ajdukiewicza.
Z recenzji prof. Aleksandry Horeckiej