Opis
Autorka w swojej monografii odwołuje się do paradygmatu narracyjnego. Jego skuteczne i poprawne zastosowanie wymaga doświadczenia badawczego pozwalającego badaczowi (słuchaczowi) narracji nadać określone znaczenie zdarzeniom, sytuacjom przedstawianym przez narratora, koncentrując się na subiektywnych jego przeżyciach. Bez wątpienia Autorka monografii takie doświadczenie posiada. Można stwierdzić, że jako wytrawny badacz osadzony w strategii jakościowej z pełnym zaangażowaniem i kompetencjami realizuje swój zamysł badawczy w paradygmacie narracyjnym. Autorka ze swojego doświadczenia badawczego nie czyni jednak nieznośnej dydaktyki, nie poucza, jest przewodnikiem, dyskretnym mentorem, który wprowadza czytelnika w istotę narracji, nie narzuca interpretacji, a pozwala czytelnikowi samodzielnie doświadczać i „wchodzić” w świat opowieści.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty H. Kowalczyk, prof. UMK
Znaczenie recenzowanej publikacji jest nie do przecenienia. Książka może spełnić ważną misję przywracania narracji tam, gdzie ona zanikła lub jest zamierająca. Współcześni mają przecież coraz mniej okazji do opowiadania i do słuchania opowieści. Nie ma już prawie spotkań rodzinnych, które były ich głównym źródłem, nie opowiada się wzajemnie filmów i treści książek, nie pisze listów i pamiętników. Stwarzanie okazji/platformy do snucia opowieści w warunkach szkolnych lub uniwersyteckich byłoby taką okazją do ich powrotu, do zaistnienia w świadomości młodych ludzi, do przećwiczenia narracji, dostrzeżenia walorów opowieści oraz ich praktykowania. Jest też wartościowym uzupełnieniem rynku wydawniczego, oferującego wspomnienia, pamiętniki, biografie, tak chętnie czytywane przez ludzi w różnym wieku.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Kaliszewskiej, prof. UJK
