Opis
Analiza idei bezpieczeństwa człowieka w teoriach i badaniach naukowych stanowi wyzwanie w obszarze szeroko rozumianej problematyki nauk o bezpieczeństwie. Nauka ta stanowi współcześnie prężnie rozwijający się nurt w grupie nauk społecznych, które obejmują zakresem także teorię i badania naukowe. Powstanie nauk o bezpieczeństwie jako odrębnej dyscypliny naukowej w rzędzie innych nauk należących do obszaru nauk społecznych stanowi nową sytuację zarówno w warstwie teoretycznej, jak i praktycznej.
Problematyka bezpieczeństwa człowieka, zaprezentowana w niniejszej pracy w teoriach i badaniach naukowych, nie znalazła jeszcze ostatecznego rozstrzygnięcia ze względu na nową jakościowo sytuację, związaną z wyodrębnieniem nauk o bezpieczeństwie. Niewątpliwą zachętą do podjęcia trudu opracowania niniejszej publikacji jest dorobek pracowników wielu krajowych ośrodków akademickich, prowadzących prace badawcze nad bezpieczeństwem człowieka w wymiarze podmiotowym. Zarysowana powyżej sytuacja pozwoliła określić przedmiot dociekań autora, który zadał sobie pytanie: „Jakie podstawowe zakresy problemowe można wyodrębnić w podmiotowym wymiarze bezpieczeństwa człowieka?”. Na podstawie
zaprezentowanej powyżej sytuacji problemowej założono, że celem niniejszej pracy jest ustalenie zakresu znaczeń takich pojęć, jak bezpieczeństwo
oraz zagrożenie, paradygmaty, teorie oraz koncepcje bezpieczeństwa człowieka, a następnie określenie na tej podstawie miejsca bezpieczeństwa
człowieka we współczesnej nauce i skutecznych metod badania bezpieczeństwa.Monografia ze względu na złożoność rozpatrywanego problemu nie wyczerpuje w pełni problematyki bezpieczeństwa człowieka. Może jednak stanowić zarówno materiał pomocniczy dla badaczy problematyki nauk o bezpieczeństwie, jak również podstawę w procesach kształcenia na różnych poziomach nauczania i kierunkach studiów związanych z bezpieczeństwem człowieka.
(ze wstępu)
Andrzej Pieczywok – doktor habilitowany nauk o bezpieczeństwie, profesor Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Pracuje na Wydziale Nauk o Polityce i Administracji w Katedrze Polityki Bezpieczeństwa. Zajmuje się problematyką współczesnych zagrożeń społecznych i kulturowych, teorią bezpieczeństwa, edukacją dla bezpieczeństwa oraz dydaktyką szkoły wyższej. Autor wielu publikacji książkowych i artykułów poświęconych bezpieczeństwu publicznemu, społecznemu i kulturowemu, a także edukacji dla bezpieczeństwa. Najważniejsze to: Profesjonalizm zawodowy nauczyciela akademickiego edukacji dla bezpieczeństwa, AON, Warszawa 2016; Demograficzne i globalizacyjne aspekty bezpieczeństwa personalnego, Wyd. Akademia Sztuki Wojennej, Warszawa 2018; Działania społeczne w sferze bezpieczeństwa wewnętrznego, Wyd. WSEI, Lublin 2018; Bezpieczeństwo kulturowe w trakcie zmian społecznych, Wyd. Dyfin, Warszawa 2020; Współczesne problemy akademickiej dydaktyki wojskowej, WAT, Warszawa 2020; Metodologiczne podstawy badania problemów bezpieczeństwa, Wyd. Dyfin, Warszawa 2020. Uczestnik wielu konferencji naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi i instytucjami zajmującymi się problematyką bezpieczeństwa i obronności. Członek Andragogicznego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Wiedzy Obronnej.
